او دارد می آید.خیلی زود
و وقتی بیاید مومن حداقلی در دولتش جایی ندارد.امام زمان اگر بیاید همه چیز حداکثری میشود.در هیچ چیز باکسی تعارف و شوخی ندارد.

دیگر تزویر و ریا و نفاق محلی از اعراب نخواهد داشت.حق و باطل عین روز روشن میشود.کم کاری و تنبلی معنی نمیدهد.

امام زمان با دیگر امامان فرق دارد.اهل مدارا با جبهه نفاق و کفار نیست.او هادم ابنیه شرک و نفاق است.

هزارواندی سال منتظر بوده تا مبید اهل فسوق و عصیان و طغیان باشد.وقتی بیاید حق حاکم میشود و غیرحق نابودشدنی است.

بس است خوش خیالی و تن پروری.

امام ما 313 تا عباس میخواهد.مردانی با قلبهای همچون پاره های آهن و با قوت اراده چهل مرد.

ما چقدر اراده داریم?

آنقدر اراده داریم که برای نماز صبح بیدار شویم? خداوند یک بار به عمر پیغمبرحبیبش قسم یاد کرد و فرمود:

لعمرک انهم لفی سکرتهم یعمهون
هنوز در مستی زندگی هستیم?به زندگی روزمره عادت کردیم.اما . . .
او دارد می آید!
اگر هنوز در خواب غفلتیم دعا کردن برای آمدنش معنایی ندارد وقتیکه قلبمان می گوید نیاید و آماده اجرای دستوراتش نیستیم.

وای بحال ما اگر بیاید.